ثبت شده درتاریخ پنجشنبه29آبان99بشماره سریال درسایت شعرنو
اینستاگرام
بگذارچنان مست تو گردم که ندانم چه بگویم
شایدکه درآغوش تویکبارچنان غنچه برویم
یک کوه پرازخستگی تاخرخره افتاده به جانم
تاول زده پا، کی بتوانم ره وبیراه بپویم
آبستن هرفکردراندیشه‌ی فردای خیالم
بایدکه ازآشفتگیِ روزوشبم دست بشویم
گفتندکه عاشق بشو،زنبیلِ مداوای تو باشد
فرتوتم ازاین عشق ،دگرروبه سپیدی شده مویم
شایدکه طبیب دل پوسیده وبیمارتوباشی
تسکین بدهدعطرتنت گرکه درآغوش ببویم
اماچه کنم مسخ شدم ، ازتونباشدکه نشانی
ایکاش توان درتنِ من بودوره گمشده جویم
s@rv
shereno.com/profile.php?=5531
sheresarv.blogfa.com